De twee jongens zijn net zo uitgesproken als Gampang, de blog-shop. En ze barsten van de creativiteit; korte uitspraken, grafische designs, kleding, you name it. Allemaal te vinden op Gampang.nl. Voor lezers van Kasuaris hebben ze een leuke actie bedacht waar jij je eigen creativiteit (hoe kan het ook anders) in kwijt kan. Wie zijn de gezichten achter Gampang? Wat hebben ze van huis uit meegekregen? En hoe zien zij zichzelf? Maak kennis met Kenneth en Bo.

 

Je hebt twee soorten Indische mensen

(Kenneth) Mijn moeder is geboren in Surabaya en mijn vader in Palembang. Zij behoren tot de tweede generatie Indische mensen in Nederland. Mijn zussen, broertjes en ik zijn op een Indische manier opgevoed met respect voor elkaar en vooral voor de ouderen. Wanneer ik aan een Indische opvoeding denk dan is dat voor mij de botol cebok, makan pake tangan, de corrigerende tik of soms de slof van m’n moeder en het Indische eten.

Mijn vader zei altijd dat je twee soorten Indische mensen hebt: de Nederlands Indische mensen en de Indonesisch Indische mensen. Wij zijn denk ik toch op de Indonesisch Indische manier opgevoed met Bahasa Indonesia gemixed met Bahasa Belanda.

(Bo) Mijn ouders zijn allebei geboren en getogen op Java, Indonesië. Een klein jaartje na mijn geboorte zijn zij vanuit Indonesië naar Nederland vertrokken. Ze hebben mij een set normen en waarden meegegeven waar ik nog dagelijks mee uit de voeten kan. Én een onuitputtelijke bron van liefde.

De opvoeding die mijn broers en ik van onze ouders genoten, was denk ik niet zozeer gericht op de Indische of Nederlandse samenleving. We werden opgevoed zo goed en zo kwaad als mijn ouders konden. De basis van onze opvoeding is uiteindelijk de ‘starters set’ normen en waarden die mijn ouders op hun beurt hadden meegekregen aangevuld met hun eigen verworven levenslessen. Ik was nauwelijks een jaar oud toen mijn ouders naar Nederland emigreerden, dus ook voor hen was de Nederlandse samenleving iets wat nog ontdekt moest worden. Met mijn ‘starters set’ was en is vooralsnog niks mis mee. Als jong kind merkte je bijvoorbeeld wel dat andere leeftijdsgenoten (onbekende) volwassenen niet altijd met ‘U’ aanspraken, daar waar wij wel werden geacht dit te doen. Tegenwoordig bepaal ik eerst de situatie voordat ik iemand met ‘U’ aanspreek, omdat het niet altijd handig of praktisch kan zijn.

Voor beiden geldt dat hun moeder een grote rol speelt in hun leven. Volgens Kenneth heeft zijn moeder veel voor haar kinderen gedaan en opgeofferd. Het belangrijkste wat zij hen heeft geleerd is dat je moet werken voor je geld. Voor Bo is zijn moeder degene die hem durft tegen te spreken wanneer dat nodig is. Van haar hebben zijn broers en hij respect, geloof en doorzettingsvermogen meegekregen. Deze normen en waarden hebben hen geholpen zich te vormen tot de jonge mannen die ze nu zijn, die nadenken over hun rol in de huidige samenleving en hoe ze later herinnerd willen worden.

 

Uniek in zijn eenvoud

(Bo) Ik geloof stellig in ‘simplicity creates focus’. Ik belicht graag dingen in het leven vanuit verschillende invalshoeken en predik tolerantie en open mindedness. Is dat uniek? Naast een ‘philosophe de Gampang’ hoop ik een liefdevolle levenspartner en toegewijde vader te zijn. Ik laat me in ieder geval graag verrassen door oprechtheid en impulsiviteit. Laten we hopen dat ik in mijn eenvoud toch uniek blijf in andermans ogen.

Zelf geloof ik in het goede van de mens. Ik geloof in een hogere energie. Ik geloof in meerdere dimensies en ik geloof dat we hier allemaal zijn met een reden. Ik geloof in het nemen van verantwoording voor eigen acties en beslissingen. Het leven is één grote les en ik geloof dat het aan jezelf is om deze leermomenten te herkennen, te analyseren, te consumeren en te implementeren.

(Kenneth) Ik denk vaak aan wat mijn taak is in de samenleving. Voor mijn gevoel is mijn rol nog steeds heel open. Hoe individualistisch we tegenwoordig ook zijn, we hebben elkaar toch nodig. Al is het alleen al om elkaar te steunen en te helpen. Ik hoop in ieder geval over 20 jaar dezelfde rustige en bescheiden jongen te zijn die iedereen met respect behandelt.

Op mijn eigen manier geloof ik in God, in Allah of hoe je hem ook noemt. Uiteindelijk komt het er toch op neer dat je elkaar als mens moet respecteren. Niet iedereen heeft dat blijkbaar in zich. Soms word ik dan ook geraakt door de respectloze manier waarop mensen elkaar kunnen behandelen.

Maak ook kennis met de zakelijke kant van Kenneth en Bo.