Ik ben onderweg naar gate 14. Links en rechts passeren rennende reizigers die hun final call hebben gehoord. Een krantje, een tijdschrift, Dan Brown en een slofje sigaretten. See -Buy -Fly, ook vandaag heb ik aan alle drie de voorwaarden voldaan. Ze hebben weer aan me verdiend, en goed ook trouwens.

Boarding Pass Lani OhorellaAls ik op weg ben naar het buitenland heb ik altijd een vast ritueel. Na het parkeren van mijn auto loop ik via de Privium Lounge door naar de douane. Lekker snel, inkopen doen en hop naar de gate. Het belangrijkste van mijn hele reis bewaar ik voor het laatst. Dat is het telefoontje naar mijn moeder. Het maakt ons niet uit op welk moment van de dag ik haar bel. Als ik maar bel. Boarden zonder haar gesproken te hebben is voor mij not done. Het gesprekje is kort maar vooral letterlijk zeer krachtig.

 

Ik: Hallo mam, ik sta op het punt om te vertrekken.
Mama: Hati Hati ya (pas goed op jezelf).
Ik: Zal ik zeker doen.
Mama: Wanneer kom je terug?
Ik: Ik ben over 6 dagen weer terug, mam.
Mama: Awas, jalan baik baik (heb een veilige reis).
Ik: Doe ik zeker mam.

In haar stem hoor ik zoals iedere keer een gevoel van blijheid en trots. Mijn moeder is een vrouw van weinig woorden. Maar datgene wat ze tegen je zegt, komt altijd aan en het raakt je op een fijne en warme manier. Voor haar is een reis zoals deze een blijk van gepaste trots. Het is normaal om trots te zijn op jezelf, je kroost of op wie dan ook. Maar ik vind gepaste trots iets waar ik me veel beter bij voel. Even voelen en vervolgens weer overgaan tot de orde van de dag. Daar zit voor mij de puurheid van gepaste trots.

Mijn moeder is er helaas niet meer. Maar ik hou me vast aan mijn ritueel wanneer ik weer moet vliegen. Het telefoontje pleeg ik helaas niet meer. In plaats daarvan denk ik voordat ik moet boarden, aan mijn moeder. Ik stap met een glimlach het vliegtuig in. Met, let wel, gepaste trots.

Lani Ohorella

Foto’s Lani Ohorella, Anahita

______________________________________________________________

Lani OhorellaOver Lani Ohorella

Lani is TV-regisseur, documentairemaker, gastdocent, business man en begint nu voorzichtig met het schrijven van verhalen. Hij wil de wereld niet onthouden van wat er om hen heen gebeurt en daarom vertelt hij deze verhalen in beeld en geluid. Eerder schreef hij voor Kasuaris een column Terugkijken op de tsunami. Meer weten over Lani? Lees hier het interview dat wij met hem hadden.