*** English version please ***

Eerder heb je kunnen lezen over Daniella Gaspersz’s ervaringen tijdens de religieuze conflicten op Ambon. Daniella en haar familie gingen naar Australië en voor ze het wist, was Melbourne haar nieuwe woonplaats, kwam ze met haar gebrekkig Engels terecht op een Australische school en kreeg ze Australische vriendinnen.

Hoe verliep jouw jeugd vanaf het moment dat jullie besloten om in Australië te blijven?
“Mijn vriendinnen wisten eigenlijk weinig van mijn achtergrond af. Wat ik mij heel goed herinner, was toen ik een jaar of 15 was en de geschiedenisles over de Tweede Wereldoorlog ging. Ik rende toen de klas uit omdat ik flashbacks kreeg van mensen die vermoord werden tijdens de conflicten op Ambon. Mijn lerares kwam me achterna en vroeg wat er met mij aan de hand was. Ze schrok toen ik vertelde over de flashbacks. Om mij te helpen kwam zij met het idee om mij een spreekbeurt te laten doen over wat ik heb meegemaakt in mijn jeugd op Ambon. Zo zou iedereen weten wat mijn achtergrond was en kon ik er op die manier ook over praten. Ik vertelde mijn klasgenoten hoe het was om in angst en onzekerheid te leven, niet wetende wat ons te wachten stond. To mijn verbazing wist niemand van deze burgeroorlog af, terwijl Australië zo dichtbij Indonesië ligt.

Tijdens mijn spreekbeurt vertelde ik ook dat ik eigenlijk ook niet zo goed wist wie ik was. In Ambon was ik altijd de ‘Belanda’, vanwege mijn blanke huid. Maar eenmaal in Australië kwam ik erachter dat ik eigenlijk niet zo blank was zoals de rest. Melbourne is niet zo multicultureel als Nederland en daarom viel ik hier ook op. Dan moest ik ook nog uitleggen waar de Molukken liggen, omdat de meeste Australiërs alleen maar weten waar Bali en en Oost-Timor liggen, omdat Australië een band heeft met Oost-Timor. ‘De Molukken liggen naast Oost-Timor’, was de makkelijkste manier om het aan anderen uit te leggen.

Ik heb lange tijd veel moeite gehad met wie ik was. Inmiddels had ik de Australische nationaliteit, woonde, werkte en studeerde er. Maar mijn voorouders zijn Nederlands en Moluks dus dat maakte het extra ingewikkeld. Voor een Molukker was ik te blank, voor een westerling was ik te donker. Twee jaar terug ben ik weer na lange tijd naar Nederland gegaan om mijn familie op te zoeken. Dat gaf mij nieuwe inzichten. In Nederland is meer multiculturaliteit dan in Australië en er wonen veel meer mensen met gemengde achtergronden. Er zijn veel jongeren met een Indonesische of Molukse achtergrond, met wie ik dezelfde identiteitsgevoelens kan delen. Op die manier heb ik mijn gevoel eindelijk goed kunnen plaatsen.

Mijn liefde voor Ambon is zo groot, helemaal omdat ik er geboren en opgegroeid ben. En toch heb ik  de Molukse cultuur niet eerder zo gewaardeerd tot het moment dat ik in Australië ging wonen. Ik denk dat wanneer je in een ander land woont, je dan pas beseft wat je hebt achtergelaten. En hoe ouder ik werd, hoe meer ik het verlangen kreeg om meer te weten over de Molukse mensen en haar cultuur. Ik kreeg de drang om mijn eigen identiteit beter te leren kennen en meer te weten over bijvoorbeeld adats. Als je kennis hebt van je eigen cultuur dan maakt je dat als persoon sterk denk ik. Het geeft je rust, begrip en waardering voor je eigen roots en identiteit.”

Hoe ziet jouw toekomst er uit? Zie je jezelf terugkeren naar Ambon?
Insert Daniella Gaspersz at Shrine of Remembrance“Over het algemeen ben ik niet zo’n planner. We kunnen plannen wat we willen, maar ik denk dat God uiteindelijk het grootste plan voor ons heeft. Ik had bijvoorbeeld nooit gedacht dat ik met mijn familie in Australië zou eindigen en toch zitten we hier nog steeds. En wat als mijn vader zijn mobiele telefoon niet mee had die bewuste dag? Wat als we de golven naar Naku niet hadden overleefd? Ons leven had zo vaak kunnen eindigen. Ik heb wel een doel voor ogen en dat is advocaat worden. Ik hoop dat ik op die manier ooit iets kan betekenen voor het volk van Ambon.

Ik kan de toekomst niet voorspellen, maar ik zie mezelf voorlopig nog wel in Australië wonen. Hoeveel ik ook van Ambon houd, Australië heeft meer mogelijkheden voor mij. Ik ben al een paar keer terug geweest naar Ambon, maar het is niet meer dezelfde Ambon waarin ik ben opgegroeid. Je merkt dat er een generatie is die beschadigd is door de religieuze conflicten. Ik vond ze minder vriendelijk en sneller op hun teentjes getrapt. Er is duidelijk tijd nodig om te genezen van de pijn en verdriet die hen jaren terug is aangedaan. Gelukkig heb ik nog heel veel mooie herinneringen waar ik me aan kan vasthouden op momenten dat ik Ambon mis.

Door Christina Meijer Foto’s Daniella Gaspersz