Gezien worden

Een heel fijn gevoel

Laatst haalde ik een potje vitamine C bij een drogisterij waar ik al jaren kom. Een klein winkeltje in een mooi, oud pand waar ze nog werken met oude apothekersflessen en waar medewerkers veel kennis hebben van vitamines, mineralen en noem maar op.

Tijdens het afrekenen, vroeg de eigenaresse aan mij ‘Je bent toch Moluks?’ En daarna hebben we een tijdje gezellig gekletst en verhalen gedeeld. Bleek dat ze bij mijn zus in de klas had gezeten en vroeger wel eens bij ons thuis kwam en mee at. Ze wist nog precies te vertellen wat mijn moeder toen gekookt had.

Ik vind het zelf niet zo heel belangrijk dat mensen aan mij zien wat mijn culturele achtergrond is. En toch vond ik het fijn dat de eigenaresse van de drogisterij dat wél wist. Ik voelde me gezien. En dat is een heel fijn gevoel.

Wat ook heel fijn is, is dat je dat gevoel kunt doorgeven.

Een paar weken geleden zijn we begonnen met ons project Cultural Connection: wie ben jij? Het project bestaat uit een tweedelige workshop die we zelf hebben ontwikkeld en in het schooljaar 2019 – 2020 op een tiental basisscholen geven. Het doel van de workshop is dat we met kinderen uit groepen 6, 7 en 8 op een interactieve manier in gesprek gaan over cultuur. Wat is cultuur? Wat zijn normen en waarden en hoe kunnen we verbinding maken met mensen die een andere cultuur hebben dan die van jezelf?

We praten er niet alleen over. Cultuur is er wat ons betreft ook om te zien, te proeven en vooral om te vieren. En dat laatste doen we ook! Speciaal voor ons project heeft rapper Skaffael het nummer 1 vuist, 5 vingers geschreven dat we aan het eind heel hard met z’n allen meezingen.

Wat is die raar! Wat is dat gek!

We hebben de workshop zo ontwikkeld dat we hopen dat barrières van Dat is vreemd. Dat vind ik gek en Wat is die raar bij kinderen worden doorbroken. En dat het plaatsmaakt voor begrip voor mensen die er anders uitzien en andere keuzes maken.

We zijn net met het project gestart maar de feedback is heel positief. En bij de evaluatie van de workshop werden we gewaardeerd met een hoog cijfer.

Maar daar waar we het echt voor doen, gebeurde vorige week en is onmeetbaar.

Aan het begin van de workshop mogen de kinderen raden waar collega Mina vandaan komt. Ze kunnen kiezen uit: Indonesië, Suriname en India. Grappig detail is overigens dat het tot nu toe 0 keer geraden is.

Plots stond er een meisje op en zei: mijn moeder komt uit een onbekend land en ik weet zeker dat jullie het niet kennen…Eritrea. Waarop Mina zei: maar natuurlijk kennen wij Eritrea! Het meisje begon te stralen van trots en zei dat ze dat uit school meteen aan haar moeder zou vertellen.

Dat soort momenten bouw je niet in wanneer je een workshop ontwikkelt. Daar hoop je alleen maar op. En door dat meisje, hebben ook wij weer iets geleerd. En dat is vooral onze focus houden op de doorontwikkeling van het programma Cultural Connection. Want iemand daadwerkelijk zien, is een heel mooi cadeau om te geven.

Veel liefs – ook namens Christina en Mina -,