Na een brand in Schiedam in 1951 besloot chocoladefabriek de Baronie een nieuwe fabriek te bouwen in Alphen aan den Rijn. Dit betekende een boost voor de Alphense werkgelegenheid. Honderden inwoners konden er aan de slag, waaronder veel mannen en vrouwen uit de Molukse wijk in Alphen aan den Rijn. Petrus Loupatty was daar één van, hoewel hij aan het begin van zijn baan bij de Baronie nog in Woerden woonde.
Met zeer weinig kennis van de Nederlandse taal en – gewoonten reisde hij iedere dag met de trein naar zijn collega’s bij de Baronie, die hem beter kenden als Pieter. Ondanks zijn gebrekkige beheersing van de Nederlandse taal lukte het Petrus om zijn plek binnen de fabriek te vinden. Zijn collega, Daan Rijfers: “Pieter kwam iedere dag trouw naar zijn werk, werkte hard en leerde snel. Hij zei altijd dat hij zijn kinderen een goede opleiding wilde geven”.
In de jaren ’90 werd de Baronie onrendabel. Uiteindelijk vond de ontmanteling van de fabriek plaats in 2000. Vanaf dat moment heeft het gebouw jarenlang leeggestaan. Een doorn in het oog van oud-werknemers, want voor hen betekende de Baronie heel veel. Het architectenbureau CAS organiseerde in het kader van de Open Monumentendag enkele jaren rondleidingen in het vervallen gebouw, zodat veel oud-werknemers herinneringen konden ophalen.
Mark van der Neut, architect bij CAS, besloot in 2008 een boek te schrijven over de Baronie. Het boek is een prachtige verzameling van foto’s en geschiedenis geworden. En daar staat hij dan. Op bladzijde 88: Petrus Loupatty.
“Pieter Loupatty werd op Ambon geboren. Hij kwam in 1951 met zijn gezin naar Nederland en werd gehuisvest in Woerden. In 1954 is hij bij Baronie in dienst gekomen en op de suikerwerkafdeling gaan werken. Hij was volledig onbekend met het werk en de werkomstandigheden, maar hij had de vaste wil iets te presteren en daar is hij in zeer korte tijd in geslaagd. In de loop der jaren heeft hij zich opgewerkt tot een bekwaam suikerwerker, die nu onze Makat-installatie (die vruchten, fondant of crème-interieurs aflevert) bedient. Deze installatie heeft hij volledig onder controle, getuige het feit dat de gewichtszuiverheid heel goed is. Een kleine afwijking hierin kan bij het inpakken veel moeilijkheden veroorzaken”. (J. Barends, bedrijfsleider, in de Baronie-koerier van mei 1965).
Dit stukje verscheen in 1965 in het interne krantje van de Baronie. Wat een erkenning!
Nadat de Baronie bijna een decennium heeft leeggestaan, heeft het gebouw een nieuwe functie gekregen: wonen, winkelen en werken. De ontwikkeling is nog niet helemaal klaar, maar ze hebben er iets moois van gemaakt waarbij elementen van de ‘oude’ Baronie geïntegreerd zijn.
En daar hangt hij dan: Petrus Loupatty. De foto, die in het boek staat, pronkt zowel binnen als buiten het gebouw. Bedankt, voor de ode aan jullie oud-werknemer én aan een lid van onze eerste generatie.
Petrus Loupatty is in januari 2006 op 87-jarige leeftijd overleden. Hij heeft het dus helaas niet meer mogen meemaken, maar oh wat zou hij trots geweest zijn.
Ken jij iemand, die ook in het nieuws was? Laat het hieronder in een reactie weten.
- Het boek: De Baronie. Het verhaal van de chocoladefabriek in Alphen aan den Rijn, auteurs: Willem Debets en Mark van der Neut, ISBN nr. 978-908158261-2.
- Informatie over de huidige ontwikkeling: Grootbaronie
