Het is absoluut geen crime om tijdens het interview naar haar te luisteren. Met haar zangerige stem en haar zachte G zou ze een gedicht prachtig kunnen voordragen. Debrah Jade, geboren en getogen in Eindhoven. Dochter van een Moluks/Indische moeder en een Nederlandse vader. Momenteel toert ze als backing vocal met Ben Saunders langs theaters in Nederland en is ze druk met haar eigen muzikale projecten en Jurk. Tijdens het gesprek spreekt ze een paar keer liefdevol over haar grootouders die alle vier nog veel uit het leven halen, Led Zeppelin en ‘the Secret’.
Debrah Jade werd geboren op 7 februari 1991. Het gezin waar Debrah opgroeit, kent een vrije opvoeding. Ze krijgt ruimte om haar eigen keuzes te maken wat haar studie, werk en vrienden betreft. Daar is ze blij mee want dat heeft haar mede gevormd tot wie ze nu is. Ze weet waar ze vandaan komt en daar is ze trots op. Wat muziek betreft, werd ze gevoed door haar Indonesische/Molukse familie.
Mijn tante was echt mijn voorbeeld. Een mooie, volle stem met vibrato. Prachtig!
“Drie jaar geleden leerde ik mijn vriend kennen. Hij werd een paar jaar geleden gevraagd om bij Ben Saunders te spelen en voor hem een band samen te stellen. Ben had toen net the Voice of Holland gewonnen. In twee maanden tijd hebben ze 300 optredens gedaan. Ik ging vaak gezellig met mijn vriend mee. Natuurlijk dacht ik er wel eens aan hoe leuk het zou zijn om mee te zingen. Die kans kreeg ik ook toen ik eerst werd benaderd om in te vallen en later toen ik als vaste backing vocal gevraagd werd.”
De eerste kennismaking met een muziekinstrument was toen Debrah zes jaar was. Voor Kerst kreeg ze een keyboard. Noten lezen kon ze nog niet maar omdat ze een muzikaal gehoor heeft, speelt ze nummers makkelijk na.
“Terwijl ik het nummer Last Christmas van Wham aan het oefenen was, merkte ik dat mijn keyboard maar een paar toetsen had en daar irriteerde ik me zo erg aan. Mijn moeder lag in een deuk toen ik zei “mama, ik kom toetsen tekort!”. Toen besloten mijn ouders een piano voor mij te kopen.
Op mijn zevende speelde ik veel liedjes, van Wham tot en met the Beatles. En als mijn tante dan langskwam, begeleidde ik haar op de piano. Zij heeft een mooie, volle stem met vibrato. Prachtig! Zij was echt mijn voorbeeld. Door haar begon het bij mij te kriebelen om naast het piano spelen ook te zingen. Zingen deed ik toen voornamelijk op school, waar ik complimentjes voor kreeg van docenten. Zij vonden dat ik er iets mee moest doen. Pas toen ik Alicia Keys op TV zag met ‘Falling’, wist ik het zeker. Dat wilde ik ook, piano en zang combineren. Ik vond het geweldig.”
Dat Debrah een muziekopleiding wilde volgen, was duidelijk. Met veel enthousiasme schreef ze zich in voor de artiestenopleiding. In de eerste instantie werd zang, dans en toneel aangeboden. Naarmate de opleiding vorderde, lag de focus meer op toneel dan op zang en dans. Ze besloot met de opleiding te stoppen.
“Mijn focus lag echt op zang en dans, dat is uiteindelijk waar ik ook in wilde groeien. Vandaar dat ik er na een jaar achter kwam dat ik liever een echte muziekopleiding wilde volgen. Zo kwam ik uit bij de artiestenopleiding. Uiteindelijk heb ik erg veel geleerd van die opleiding. Ik heb geleerd tijdens de drama/toneel lessen om veel te durven en dat heb ik uiteindelijk kunnen gebruiken voor mijn performance op het podium. Ook in de periode van 5 jaar dat ik professioneel danste, heb ik ontzettend veel podiumervaring opgedaan en leerde ik om mensen in het publiek in de ogen aan te kijken, veel te lachen en voornamelijk ontzettend te genieten.”
Rock & Roll, Led Zeppelin en lieftallige soul
“Nadat ik met de artiestenopleiding gestopt was, ging ik naar de Nederlandse Popacademie in Utrecht. Echt een aanrader als je iets met muziek wilt doen op MBO-niveau. Op de academie wordt je vrijgelaten in je muzikale kunnen. Ik heb ontzetten veel van mijn medestudenten opgestoken, die allemaal al iets in de muziek deden. Tijdens muziekgeschiedenis leerde ik het ontstaan van muziek en hoe stijlen in elkaar zitten. De stijlen die ik van huis uit meekreeg, was lieftallige soul zoals Tavares en Kool and the Gang. Mijn vader was meer van de Rock & Roll, Led Zeppelin en the Beatles. Iedere keer als hij Led Zeppelin draaide, vond ik het gewoon herrie. Door de opleiding en het feit dat mijn vriend mij verschillende dingen laat horen, ben ik andere stijlen – zelfs Led Zeppelin – gaan waarderen. Nu hoor ik geen herrie maar dikke gitaarsolo’s, rockriffs en hoe goed het in elkaar steekt.
Na de Popacademie kreeg ik het op muzikaal gebied steeds drukker doordat het veel professioneler werd. Ik kreeg kansen aangeboden die ik natuurlijk niet wilde laten schieten! Zoals het zingen bij Ben Saunders en bij Jurk. Jurk (muziektheatershow van Jeroen van Koningsbrugge en Dennis van de Ven – red) is één groot feest. Daar lig je na één minuut al helemaal in een deuk van het lachen. Niet alleen door grapjes van Jeroen en Dennis maar door het samenzijn en het feit dat je veel lol met elkaar hebt terwijl je serieus muziek maakt. Dat is het mooie van muziek. Het verbindt en mensen kunnen genieten, huilen en lachen door tekst en liedjes.
Van de Maleise taal kreeg ik vroeger weinig mee, slechts een paar woordjes. Bij de familie van mijn vriend, die Kei-ees is, merk ik het verschil hoe het er bij hem thuis aan toe gaat en bij ons. Daar waar ik Hollands ben opgevoed en wij thuis bijvoorbeeld de Maleise taal niet spreken, is het bij zijn familie meer ‘hold on to our roots’ en wordt er geregeld Maleis gesproken. De taal en gebruiken worden daar van generatie tot generatie doorgegeven. Als ik ze hoorde praten dacht ik altijd, dat wil ik ook kunnen. En nu praat ik meer Maleis dan ooit tevoren.”
Dat je de taal niet perfect hoeft te beheersen om te communiceren, merkte Debrah tijdens een optreden in het MuMa. Ze werd door Patricia Steur gevraagd te zingen. Uit respect en als eerbetoon koos ze het nummer Adzalku. Een heel bijzonder moment voor Debrah.
“Vroeger zong ik wel Maleise liederen thuis. Deze liedjes kreeg ik mee van opa en oma en die we samen zongen. Ik heb ik alles aan opa en oma kunnen vragen over de tekst. Zo wist ik waar die liedjes over gingen. Maleise liedjes zingen ging me makkelijker af dan de taal spreken. Omdat ik Adzalku graag vlekkeloos wilde zingen, heb ik de tekst woord voor woord met iemand doorgenomen. Op uitspraak en betekenis. Voor het optreden droeg ik de kain en kebaya van mijn overgrootmoeder. Tijdens het zingen, voelde ik echt haar aanwezigheid en zweefde ik. Dat was zo’n mooi moment.”
Rame rame
“Niemand kan voorspellen wat de volgende dag brengt. Ik leef met de dag en benader het leven zoals in het boek “The secret”. Daar staat dat als je echt iets wilt je dat ook kunt bereiken. Ik denk echt zo. Als je negatief denk, gebeurt er ook iets negatiefs. Als je je focust op iets moois dan gebeurt dat ook. Met mijn muziek is dat precies hetzelfde. Ik probeer zo positief mogelijk te denken en er werk van te maken. Want voor iedereen geldt: als je niets doet, gebeurt er ook niets. Ik werk er hard voor en kan van mijn zangprojecten leven. Daar ben ik heel dankbaar voor.
Ik werk sinds een paar jaar aan mijn eigen liedjes. Zowel het schrijven als componeren achter de piano en ook in het programma Logic. Inmiddels heb ik al een aantal liedjes maar ik wil nog graag met andere songwriters en producers samenwerken om tot het beste van het beste te komen. Ik kan niet wachten om zelf met een vette liveband achter me mijn liedjes ten gehore te brengen. En wie weet wat YouTube me gaat brengen. Zeven jaar geleden heb ik mijn eerste filmpje op YouTube gezet waar veel reacties op zijn gekomen uit o.a. Amerika, Indonesie, Japan, Hawai.
Wat echt heel fijn is, is dat mijn familie mij steunt. Mijn ouders zijn heel erg trots op mij. Mijn moeder vindt het echt te gek dat ik er voor ga. En natuurlijk mijn opa’s en oma’s. Ik heb ze nog alle vier. Mijn Indische/Molukse opa en oma van 82 en 81 treden zelfs nog op. Tijdens het jaarlijkse Rame Rame feest dat ze maandelijks organiseren, zingt oma lagu lagu terwijl opa haar op de toetsen begeleidt. Oma komt straks ook naar ons theateroptreden kijken. Mijn Nederlandse opa gaat dan ook mee. Dat geeft me zo’n boost. Voor mijn familie en mijzelf wil ik door. Dat houdt mij sterk.”
Tekst: Angelique Loupatty. Foto’s: Debrah Jade
_________________________________________________________________
Mr. Probs & Debrah Jade Live
[youtube width=”400px” height=”300px”]_gqlF5hXz90[/youtube]
Studiorepetitie eigen werk
[youtube width=”400px” height=”300px”]vyRLlPMJ5bk[/youtube]
