Zo nu en dan krijgen we de vraag om aandacht te besteden aan een boek. In plaats van jou de achterflap op te lepelen, willen wij eigenlijk eerst zelf weten waar het boek over gaat! Dus we duiken zelf het boek in en laten jou weten wat wij ervan vinden. Het eerste boek dat onze ‘booknerd’ Peggy heeft gereviewed, is Schaduw van de Blauwe Bergen van Jouke Schotel.


Schaduw van de Blauwe Bergen van Jouke Schotel is een bijzonder verhaal over drie hoofdpersonen (drie generaties van de familie Charon). Over hoe hoofdpersoon één opgroeit in Nederlands-Indië in 1916 tot het achterlaten van huis en haard in het Indonesië van 1949. Charon neemt daarbij niet alleen afscheid van dierbaar Indië maar ook van een land in oorlog.

Bij hoofdpersoon twee doen de zoektocht naar identiteit en het gemis aan kennis over het verleden van zijn ouders hem besluiten om ‘het verborgen verleden” van zijn vader voorzichtig bespreekbaar te maken. Pijnlijke episodes volgen en gevoelige snaren worden geraakt! Er ontstaat een diepe geestelijke relatie tussen de twee.

Voor hoofdpersoon drie valt de culturele familiepuzzel juist wel helemaal op zijn plaats. Hij reist met zijn gezin en ouders naar Indonesië waar hij de plaatsen en bijzondere momenten uit het verleden van zijn vader en grootvader opsnuift en ervaart. De liefdevolle, gastvrije en volhardende eigenschappen van zijn familie worden na zijn reis glashelder. Een uiteindelijke samenkomst en opheldering, die uit afkomst en oorsprong zijn voortgekomen. Heel mooi!

Een ander aspect dat me bij de drie hoofdpersonen bleef verbazen, was de vastberadenheid waarmee zij naar hun doel streefden en het uiteindelijk behalen. En dat onder verschillende omstandigheden, in verscheidene decennia en in diverse militaire krijgsmachtonderdelen.

Omslag Schaduw van de Blauwe BergenJouke besteedt veel bladzijden aan het uitleggen van het militaire perfectionisme en de precisie van de krijgsmacht waar de drie generaties Charon aan deelnemen. Niet alleen boeiend maar het zorgt ervoor dat de accurate en adequate aanpak in het leger goed wordt neergezet. Dit maakte deels dat ik het boek vrij snel en met een bijna ingehouden adem heb uitgelezen.

De schrijfstijl is heel mooi, plezierig en het leest erg vlot. Ik had redelijk hoge verwachtingen van dit boek, omdat de geschiedenis van Indische families (waar ik zelf ook één van ben en trots op ben) mij boeit en interesseert.

Ik ben geraakt door het mooie tijdsbeeld in het schrijven van de auteur. Herkenning van woorden en uitroepen en de plaatsen die genoemd worden, maakt dit boek voor mij ‘een ‘must read’.

Voor lezers die graag willen duiken in de mooie, hechte, liefdevolle maar ook trieste familiegeschiedenis van de Indische cultuur is het boek zeker een aanrader! Een stukje familiegeschiedenis, die door zijn helderheid en consistent betoog een groot publiek zal aanspreken.

 

Door Peggy Loupatty Foto boekomslag Jouke Schotel