De conferentie bouwde voort op het idee van een wereld waarin diverse perspectieven, achtergronden en ervaringen samenkomen als een prachtige caleidoscoop. Hierbij vormen de kleuren van diversiteit de sterkste pijlers voor groei, begrip en vooruitgang.
Deze visie diende als het vertrekpunt voor de conferentie, waar deelnemers werden uitgenodigd om diversiteitskenmerken van dichtbij te verkennen. Gedurende de middag ontdekten we gezamenlijk hoe deze verscheidenheid niet alleen onze individuele identiteit vormt, maar ook de kracht is die onze samenleving levendig en veerkrachtig maakt.
Samen reizen
De conferentie begon met een setting die deed denken aan een treincoupé als een symbolische afspiegeling van onze maatschappij waarin mensen van diverse achtergronden naast elkaar bestaan en samen reizen.
Edward Tuheteru, moderator, knoopte gesprekken aan met zijn medereizigers Lavinia, Sanne en Femke. Lavinia deelde haar persoonlijke ervaringen over de positie van vrouwen in de voetbalwereld, Sanne sprak openhartig over de uitdagingen die ze ervaart als gevolg van haar toegankelijkheidsbeperking en Remke deelde haar ervaringen als transvrouw. Deze gesprekken zetten de toon voor het vervolg van de conferentie.
In de schoenen van…
Vervolgens werden de deelnemers verdeeld over verschillende tafels voor het onderdeel “In de schoenen van…” Onder begeleiding van tafelvoorzitters stapten deelnemers in de schoenen van een specifieke identiteit en keken ze vanuit dat perspectief naar hun eigen werk.
Het viel op dat de mensen aan tafel bereid waren om het gesprek aan te gaan en het belang van diversiteit en inclusie te erkennen. Tegelijkertijd was er bewustzijn dat het niet altijd even makkelijk is om de snel veranderende maatschappij bij te houden, en dat nieuwe begrippen en termen nog niet volledig geland zijn terwijl daar wel begrip voor wordt gevraagd.
Een belangrijke bevinding was ook dat je in een ander inleven niet vanzelfsprekend is en voor sommige mensen ingewikkeld kan zijn. De gesprekken benadrukten het belang van zelfreflectie en het besef dat we allemaal onze eigen ‘bril’ dragen, gevormd door onze achtergrond en ervaringen. Deze bril beïnvloedt vaak onbewust de aannames die we maken op basis van uiterlijke kenmerken.
Een ander essentieel aspect dat naar voren kwam, was het belang van inclusief taalgebruik en oprechte belangstelling voor hoe iemand aangesproken wil worden, zoals: hij/hem, zij/haar, die/diens, hen/hun.
Take-aways
Bij de wrap up stelde Edward zijn medereizigers Lavinia, Sanne, Remke en ervaringsdeskundige, Chantal, de vraag welke boodschap zij aan de professionals willen meegeven:
- laat los dat je alles moet begrijpen om iets te accepteren.
- ga het eerlijke gesprek aan.
- oefen inclusief taalgebruik.
- vul niet alles in voor een ander.
- vergeet niet te luisteren.
Mijn moeder heeft mij geleerd dat ik niet beperkt ben. Maar dat de wereld om mij heen, de wereld waarin we leven beperkt is en tekortschiet waardoor ik niet aan alles kan meedoen.
– Sanne –
De rode draad die door deze conferentie liep, is de erkenning dat diversiteit en inclusie niet slechts loze woorden zijn, maar concrete stappen vereisen om een daadwerkelijke verandering teweeg te brengen. Het begint met bewustwording en een diepgaand begrip van de uitdagingen waarmee individuen met verschillende achtergronden en identiteiten dagelijks worden geconfronteerd.