Geloof
“Ik ben de eerste generatie dankbaar voor hun geloof. Door het geloof hebben zij weten te overleven in een voor hun onbekend land, met een toekomst die voor hun nog onzeker was. Door vastberadenheid en standvastigheid hebben zij zich staande weten te houden en o.a. het geloof mogen doorgeven aan de volgende generaties die na hun kwamen. Ik heb van mijn vader geleerd: waar je ook bent en wat je ook doet, blijf geloven in de Heer omdat Hij jou zal leiden in lengte van dagen.”
Hoop
“Ik ben de eerste generatie dankbaar voor hoop. Zij hebben de hoop nooit opgegeven. Sterker nog, het heeft hun kracht gegeven voor alles wat zij voor ogen hadden.”
Liefde
“Tot slot ben ik de eerste generatie dankbaar voor de liefde die zij ons hebben meegegeven. En die liefde geven ook wij weer door. Liefde in het geloof, liefde voor elkaar, liefde voor je cultuur, liefde voor je adat, liefde voor je kampong en ga zo maar door. Ik ben zelf een tweede generatiekind dat gevormd is door het geloof, de hoop en de liefde. En ik kan alleen maar dankbaar zijn dat het nu mijn beurt is om voor mijn ouders (eerste generatie) te mogen zorgen, wetende dat zij mij hebben opgevoed tot wie ik nu ben!”
4 reacties
Na 65 jaar met molukse organisaties, die onze geschiedenis in Nederland beschreven hebben, nog niets bijgeleerd. Niet alleen KNIL militairen kwamen vanaf 1950/ 1951 naar Nederland, ook veiliggestelden, Marinemensen en verstekelingen van molukse komaf kwamen mee. als marinedochter zie ik graag de geschiedenis van mijn ouders en andere niet KNIL militairen uit die periode belicht.
en gelukkig staat het wel goed beschreven op de Facebook pagina van 65 jaar Molukkers in Nederland!
Ha Ellen, dank voor je aanvulling en verwijzing. We hebben de tekst aangepast.
Groet,
Team Kasuaris